با سلام.

از اینکه مدتی غایب  و در خدمت شما سروران و دوستان نبودم شرمنده و انشاء الله عذر منو می پذیرید.

سفری یا بقولی فیضی نصیبمان شده بود تا به پابوسی عتبات عالیه مشرف شویم. که انشاء الله در فرصتهای آتی حتما قسمتهائی از آنرا برای شما عزیزان که نرفته اید خواهم گفت تا دلتان بسوزد و باور کنید شیعه از ازل تا به ابد مظلوم بوده و مظلوم است  با دیدن وضعیت ناراحت کننده حرمهای مطهر امامان  که دل هر زائری را به درد میاورد  از خودتان بپرسید چرا ؟ چرا در اینجا ؟ چرادر بین این مردم قدر نشناس و ببخشید نمک به حرام؟ آنجاست که با خود نجوا میکنید غربونت برم امام رضا (ع) شما در بین مردم فارس غریب نیستید بلکه پدران و برادران تو  در بین فامیل  و خویشان ودر میان همزبانانشان غرییبند. اگر بدانید چه غربتی در شهرهای مقدس عراق موج میزند؟ اگر بدانید چه گلهائی در نمک زارهای عراق بدون باران و شبنمی روئیده اند.کبوترهای حرم امام رضا(ع) حضرت معصومه(س) می دانید چه ارج و غربی در بین زائرین دارند اما کبوترهای حرم امام حسین (ع)یا حرم حضرت عباس (ع) و.. گندم برای خوردن ندارند.  خاک بخودش اجازه نشستن برروی سنگ فرشهای  مسجد جمکران را نمی دهد اما غربون مظلومیت یا علی (ع) که کسی نیست یک دستمال برای غبار روبی به ضریح مقدست بکشه. بازهم مردم خودمان و معرفت و قرشناسی مردم ایران بازهم وفا و عشق و محبت ایرانی... تا فرصتی دیگر التماس دعا